Klik op de afbeelding voor meer foto’s
Ludovic Rodo Pissarro
Parijs 1878 – 1952 Parijs
Nu a la serviette (studie)
Pastel en krijt op papier
32 x 52 cm
Herkomst: Stern Pissarro Gallery London (1996)
Ludovic-Rodolphe Pissarro (1878-1952), geboren in Parijs, was de vierde zoon van de beroemde impressionistische schilder Camille Pissarro. Al op jonge leeftijd begon hij, aangemoedigd door zijn vader, met tekenen naar de natuur. Hij stond bekend als “Rodo” en signeerde zijn werken doorgaans als “Ludovic-Rodo”, of in zijn vroege carrière eenvoudigweg “Rodo”.
De invloed van Camille Pissarro’s kunst en lessen op Rodo was aanzienlijk. Zijn artistieke productie omvatte een breed scala aan technieken, waaronder olieverf, tempera, aquarel, gouache, houtsnede, tekenkunst en lithografie. Rodo exposeerde gedurende veertig jaar regelmatig op de Salon des Indépendants.
In 1894, op zestienjarige leeftijd, publiceerde hij zijn eerste houtsneden in het anarchistische tijdschrift Le Père Peinard. In datzelfde jaar, tijdens de anarchistische onrust in Frankrijk, vertrok Camille naar België en voegde Rodo zich bij hem.
In 1898 verhuisde Rodo naar zijn eerste atelier in Montmartre, waar hij samen met zijn broer Georges werkte. De werken uit deze vroege, belangrijke periode tot kort na de dood van zijn vader in 1903 zijn postimpressionistisch en duidelijk beïnvloed door zijn vader.
Rond 1904, inmiddels wonend in Parijs, raakte Rodo geïnspireerd door het nachtleven en de sfeer in cafés, theaters, circussen en cabarets. Zijn stijl veranderde drastisch en hij sloot zich aan bij de Fauves, een groep kunstenaars die bekend stonden om hun expressieve kleurgebruik. Hij raakte bevriend met Kees van Dongen, Maurice de Vlaminck en Raoul Dufy. In 1905 nam hij deel aan de eerste Fauve-tentoonstelling op de Salon des Indépendants. In 1907 bezocht hij Van Dongen in Rotterdam, waarna de twee regelmatig samen schilderden, zowel in Parijs als daarbuiten.
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog verhuisde hij naar Engeland, waar hij de volgende zeven jaar vooral in West-Londen verbleef. Samen met zijn broer Lucien richtte hij in 1915 de Monarro Group op, een groep die als doel had het werk van hedendaagse kunstenaars te exposeren die door het impressionisme waren geïnspireerd. Tijdens zijn verblijf in Engeland schilderde Rodo veel Londense stadsgezichten.
Na zijn terugkeer in Frankrijk in 1921 verdeelde Rodo zijn tijd tussen Parijs en Les Andelys in Normandië, waar hij nauw samenwerkte met zijn oudere broer Georges Manzana. Ondanks zijn indrukwekkende artistieke carrière is Rodo misschien nog het meest bekend om zijn bijdrage aan de kunstgeschiedenis in de vorm van een catalogus van de schilderijen van zijn vader. Deze eerste catalogue raisonné van Camille Pissarro’s werken werd in 1939 gepubliceerd, Rodo heeft er zo’n tien jaar aangewerkt.
Rodo’s carrière bracht hem naar vele plaatsen; hij schilderde en exposeerde onder andere in Normandië, Bretagne, Parijs, Londen, de zuidkust van Engeland, Jersey, Rotterdam, Duitsland en België. Zijn werken maken deel uit van collecties van onder meer het Ashmolean Museum in Oxford en het Museum of Fine Art in Boston.