Gedurende het korte leven van de Franse kunstenaar Théodorge Géricault (Rouen 1791 – 1824 Parijs), was het paard een terugkerend onderwerp in zijn schilderijen en prenten. De interesse in het tekenen van paarden kwam al op jonge leeftijd tot uiting en in zijn jeugd bracht hij dan ook veel tijd door in le Cirque Olympique, een circustheater in Parijs. Later vond Géricault in Carle Vernet zijn eerste artistieke leermeester. In het oeuvre van Vernet speelden paarden tevens een belangrijke rol, met name vanuit de Engelse sporting art traditie. Het oeuvre van Géricault bestaat onder meer uit zo’n 100 lithografieën. Veel van zijn schilderijen bleven echter onvoltooid. Zo reisde hij in 1816 naar Italië, waar hij in aanraking kwam met de zogenaamde race van de Barberi paarden. Hoewel de tekeningen bewaard zijn gebleven, is dit schilderstuk echter nooit tot stand gekomen. In de periode dat Géricault in Engeland verbleef, van 1820 tot 1821, speelden naast de weergave van het dagelijks leven onder de lagere klasse ook paarden een centrale rol in zijn werk. Na zijn terugkomst in Frankrijk, was Géricaults naam als lithograaf inmiddels gevestigd. De firma van de gebroeders Gihaut gaf met name veel van zijn prenten uit, waaronder de serie Ètudes de chevaux uit 1822 bestaande uit 11 studies van paarden, waarvan deze litho het voorblad is. Paarden hebben altijd een grote rol gespeeld voor Géricault; zowel in zijn oeuvre, als in zijn persoonlijke leven. De kunstenaar overleed op 33 jarige leeftijd, mede aan de gevolgen van twee paardrijdongelukken.